‘Een dag niet bewogen is een dag niet geleefd!’
Volledige naam: Petra Jentine Hasper-ten Kate. Ik ben vernoemd naar Pieter en Jentje, de ouders van mijn moeder.
Geboortedatum en -plaats: 11 april 1963, in Meppel.
Woonplaats: Geboren en getogen Meppelse.
Burgerlijke staat: In 1992 getrouwd met Albert. Twee kinderen, Wietse (25) en Anke (23).
Lengte: 1,71m.
Gewicht: 56kg. Ik heb van mezelf een tenger postuur en geen aanleg om dik te worden.
Opleiding: Fysiotherapie in Groningen.
Beroep: Fysio- en manueel therapeut in Nijeveen. Samen met drie anderen werken we daar in een eigen praktijk. Met hardlopen verdien ik soms wat prijzengeld. Dat gaat in ons pretparkpotje en daar doen we met de kinderen leuke dingen van. Maar een krentenbrood winnen vind ik ook super!
Favoriete muziek: Van Zucchero, Bløf en Ilse de lange tot Racoon. Als ik loop luister ik vrijwel nooit muziek. Ik vind het plezieriger zonder. Dan kan ik een beetje mijmeren. En het is fijn als je het verkeer achter je hoort aankomen.
Favoriete film: Laatst ben ik samen met Albert naar De beentjes van Sint Hildegard geweest, die film van Herman Finkers. Erg leuk. Maar ik kijk weinig films.
Favoriete tv-programma: De slimste mens en Twee voor Twaalf vind ik wel interessant. Verder Wie is de mol. Én Expeditie Robinson. Maar ik zou daar nooit aan mee doen hoor. Ik hou niet van vreemd eten en het lijkt me vreselijk om niet onder de douche te kunnen.
Favoriete vakantieland: Ik ga heel graag naar Italië, Oostenrijk of Zwitserland, vanwege de bergen. In de zomervakanties neem ik altijd mijn hardloopschoenen mee. Het uitzicht is heel mooi en je ruikt de varens, de beekjes, de koeien, de frisse berglucht.. Het is daar zo anders lopen dan hier!
Belangrijkste les van mijn ouders: Zorg voor je medemens! Dat deden mijn ouders ook. Die waren heel betrokken. Mijn vader was bijvoorbeeld vrijwilliger bij Kleine Nodenhulp.
Beste eigenschap: Ik ben zorgzaam. Maar ook gedisciplineerd, gedreven en gemotiveerd. In mijn sport en op mijn werk. Zelfs als ik loten moet verkopen voor de Grote Clubactie haha.
Slechtste eigenschap: Ik noem mezelf weleens een dramram. Ik ben niet makkelijk te stoppen en doe altijd maar door. Daardoor raakte ik eind 2014 overbelast. De zorg voor mijn ouders in combinatie met mijn sport en mijn werk zorgden voor blessures. Twee jaar lang kon ik niet hardlopen. Die les heb ik wel geleerd. Want altijd maar moeten van jezelf is niet goed.
Je kunt me wakker maken voor: Een rondje hardlopen! Toen het van de zomer zo warm was, ging ik om kwart over 6 ’s ochtends mijn bed uit om een rondje te lopen. Ook voor een wedstrijd sta ik altijd met plezier vroeg op.
Beste beslissing ooit: Om fysiotherapie te gaan studeren. Ik wil graag mensen helpen en adviseren, zodat ze minder klachten hebben en beter functioneren. En ik wil stimuleren om op een goede manier te bewegen.
Hobby: Ik vind alle sporten leuk. Maar hardlopen is toch het leukste. Ik loop drie á vier keer per week zelf en train op dinsdagavond bij AV De Sprinter op de baan. Het fijne van hardlopen is de vrijheid; je bent ongebonden en kunt gaan wanneer het jou uitkomt. Ik kan zo vanuit huis de straat op. Het liefst loop ik langere afstanden. Hoe korter je loopt, hoe harder het moet. Dan ga je net een beetje meer dood voor je gevoel. Verder hou ik van bordspelletjes, legpuzzels maken en sinds een jaartje speel ik piano.
Spijt van: Eigenlijk niks. Hooguit dat ik niet eerder ben gaan hardlopen. Ik ben pas serieus begonnen in 2004, nadat de kinderen geboren waren. Omdat ik het in mijn eigen tijd kon doen.
Hekel aan: Stilzitten. Ik word onrustig als ik niet kan bewegen. En aan mensen die een groot woord hebben, maar niks doen. O ja, en aan natte sokken en schoenen!
Levensmotto: Een dag niet bewogen is een dag niet geleefd!
Laatste keer gehuild: Toen mijn ouders dit voorjaar overleden. Vijf weken na elkaar. Ze waren allebei dementerend en woonden de laatste jaren in de Herbergier in Steenwijkerwold. Maar ze hebben gelukkig allebei een heel kort ziekbed gehad.
Bang voor: Als ik harder dan 30 km/u op de racefiets ga. Ik heb vorig jaar met schaatsen mijn pols gebroken en ben wat bang om te vallen. En dementie, daar ben ik bang voor. Het zit in de familie. Ik hou er rekening mee.
Mooiste persoonlijke sportmoment: Elke marathon die je goed volbrengt is fantastisch. Ik heb er 18 gelopen. Maar de mooiste was mijn eerste Jungfrau Marathon in Zwitserland in 2007; langs 2000 hoogtemeters omhoog lopen, de zon op de sneeuw zien schijnen en dan opgewacht worden bij de finish.. Kippenvel!
Favoriete maaltijd: Stamppot of gewoon aardappels, vlees en groenten.
Favoriete drankje: Warme chocolademelk! Dat is bovendien een hele goede hersteldrank.
Ambitie: Zoveel mogelijk mensen aan het bewegen zetten op een gezonde en verantwoorde manier!
Ik zou graag eens lunchen met: Gerard Nijboer. Een marathonheld. Voor zijn tijd was hij echt waanzinnig snel! Hij maakt zich eveneens hard om mensen meer te laten bewegen. Net als ik.