Blue Monday
Blue Monday, wordt ie genoemd. De maandag in januari die te boek staat als de meest deprimerende dag van het jaar. Want het geld is op, de zomervakantie ver weg en bovenal: de goede voornemens zijn wederom op niets uitgelopen.
Ik doe niet aan goede voornemens. Ik houd namelijk niet van vooropgelegde momenten waarop iets persé moet.
Bovendien geloof ik er niet in. Pas als het moment daar is en de tijd rijp, kan verandering slagen. Niet eerder en niet later.
Zo is mijn ervaring..
Liever spreek ik lekker vaak de wens uit op iets moois en positiefs. Omdat ik wél geloof dat als je iets écht heel graag wilt, het universum je dat uiteindelijk geeft.
Op het vlak van de liefde is die wens glashelder. Want wie wil er nou niet een harmonieuze en gelijkwaardige relatie met een schat van een dame die er ook nog eens een beetje leuk uitziet..
Maar ik kan het nog zo graag willen, wensen en hopen; als ik er zélf niet klaar voor ben, zal dat avontuur nooit slagen.
In het verleden stapte ik op elke liefdeskermis zonder aarzeling van de ene achtbaan in de andere. Maar rollercoasters putten uit. Ze gaan veel te snel, te schiellijk en niet zelden gepaard met veel drama. Feitelijk waren ze niets anders dan een vlucht voor de realiteit.
Liever stap ik daarom tegenwoordig in zo’n gezapig vliegtuigje. Of nog beter: de draaimolen. En dan bij voorkeur op zo’n mooi carousselpaard!
De pieken en dalen van die attracties zijn tenminste te overzien, het uitzicht is veel mooier en je kunt onderweg fatsoenlijk met elkaar praten – iets dat in een relatie best handig is.
Er is alleen één nadeel. Want hoewel je het niet zou verwachten, blijkt een ritje op een kermispaard of in een vliegtuigje veel en veel enger dan tien in de python!
Simpelweg omdat de rust, het langzame heen en weer gewieg en échte contact confronteren. Ze zetten je stil, dwingen je tot nadenken en raken daardoor tot op het bot.
Liefde blijkt ineens geen vlucht meer, maar werkelijkheid. Een waar geen ontkomen meer aan is..
Maar een vrouw die jou ziet, doorziet en liefheeft om álles wat en wie je bent. Barmhartig en onvoorwaardelijk. Zoals ouders van hun kinderen houden.. Bestáát zo iemand überhaupt?
En als ze bestaat, kun jij haar liefde wel verdragen? Kun je nog vertrouwen? Jezelf geven zonder voortdurend bang te zijn haar weer te verliezen?
Ik wil dat zó heel erg verschrikkelijk graag kunnen!
Áls ik dan een voornemen moet hebben, is het om te kunnen liefhebben zonder angst!
Overigens, Blue Monday valt dit jaar op 21 januari. Laten we op die dag eens niet treuren om al wat mislukt is, maar het glas heffen op al het moois dat ergens op ons wacht.
Proost! Op de kunst om onbevangen van iemand te kunnen houden! Van Nijeveen tot Nashville – en terug.