‘Bohemian Rhapsody’ al gezien? Niet?! Gáán! Ook als je geen Queen-fan bent.. Want deze man is zó’n inspiratie.. en zeker niet alleen als muzikant!
Rami Malek, die Freddie Mercury vertolkt in de film, beschreef onlangs in een interview hoe heerlijk het voelde om hem te spelen. “I’d rather stay Fred,” zei hij. Want als Freddie durfde hij zoveel meer.
Toen Mercury overleed, was ik net van de basisschool af. Mijn vader en mijn broer draaiden zijn muziek, maar van de man zelf wist ik weinig. Dat kwam allemaal pas veel later.
Over de doden niets dan goeds. Maar ik geloof oprecht dat Fred een lampje licht was. Vrienden en familie vertellen keer op keer hoe bescheiden en genereus hij was. En absoluut níet zelfverzekerd. Dat was hij alleen op het podium, als de zanger van Queen. En op zijn flamboyante feestjes.
Feitelijk dus alleen wanneer hij een masker op had..
Het is zaterdagmiddag en ik verkeer in een kleine kledingcrisis.
Een roze shirt? Daar voel ik me goed in. Maar mijn vriendinnen hebben me zo al tig keer gezien. Toch maar wat anders..
Links in de kast hangt mijn gele jasje. Ik heb het al tijden, maar niet vaak aan gehad. Het is net te opvallend.
Voor een gekke theatervoorstelling trek ik zoiets heel makkelijk aan. Afgelopen zomer droeg ik als de overdreven empathische presentatrice van een maffe talentenjacht zelfs een gouden glitterjasje!
Maar dat is heel wat anders.. toch?
Helemaal niet, Juud! Al trek je glitters aan naar de buurtsuper, dan nog! Het is jouw leven, jóuw feestje! Trek aan dat gele jackie! En voel je als Freddie!
Normaal gesproken ervaar ik het eerste half uur op een vrouwenfeest als een behoorlijk ongemakkelijke toestand. Maar niet vanavond!
Vol zelfvertrouwen en zelfs enige arrogantie beweeg ik me door de ruimte en baan me een weg tussen de naar aandacht en liefde zoekende dames.
Laat mij die drankjes maar halen! Nee hoor, er hoeft niemand mee, ik doe het wel alleen.
Jémig wat zit dit eigenlijk lekker! Zelfs die vlek interesseert me niet. Waarom draag ik dit niet vaker?!
In stilte waan ik me Freddie. Voor even speel ik hier de hoofdrol en is iedereen speciaal voor mij gekomen. Alleen mijn kroon ontbreekt.
“Zij kijkt naar je”, zegt een vriendin.
Er volgt een leuke ontmoeting, een beetje gekkigheid en los-vast geflirt met een voor mij volstrekt onbekende vrouw. Ze wordt niet mijn nieuwe liefde, is niet mijn type. Maar ze is wél leuk en puur. En.. ze zag mij!
Het is half drie ’s nachts en samen met mijn vriendinnen loop ik over een tapijt van gevallen herfstbladeren naar huis. Het is half november, maar in mij kriebelt de lente.
Vrouwen zijn leuk! Vrouwen zijn lekker! Ik was best leuk! En ik had een